پادکست شازده کوچولو به فرانسه با ترجمه – فصل ششم

فصل ششم از کتاب شازده کوچولو به همراه فایل صوتی به زبان فرانسه و متن اصلی و ترجمه محمد قاضی

CHAPITRE VI

Ah! petit prince, j’ai compris, peu à peu, ainsi, ta petite vie mélancolique. Tu n’avais eu longtemps pour ta distraction que la douceur des couchers du soleil. J’ai appris ce détail nouveau, le quatrième jour au matin, quand tu m’as dit:

-J’aime bien les couchers de soleil. Allons voir un coucher de soleil…

-Mais il faut attendre…

-Attendre quoi?

-Attendre que le soleil se couche.

Tu as eu l’air très surpris d’abord, et puis tu as ri de toi-même. Et tu m’as dit:

-Je me crois toujours chez moi!

En effet. Quand il est midi aux Etats-Unis, le soleil, tout le monde sait, se couche sur la France. Il suffirait de pouvoir aller en France en une minute pour assister au coucher de soleil. Malheureusement la France est bien trop éloignée. Mais, sur ta si petite planète, il te suffirait de tirer ta chaise de quelques pas. Et tu regardais le crépuscule chaque fois que tu le désirais…

-Un jour, j’ai vu le soleil se coucher quarante-trois fois!

Et un peu plus tard tu ajoutais:

-Tu sais…quand on est tellement triste on aime les couchers de soleil…

-Le jour des quarante-trois fois tu étais donc tellement triste? Mais le petit prince ne répondit pas.

فصل ششم

آه اي شازده كوچولو ، من همين طور كم كم به زندگي محدود و غم انگيز تو پي بردم . تو مدتها به جز لطف غروبهاي خورشيد تفريحي نداشته اي. من اين نكته تازه را صبح روز چهارم فهميدم، وقتي به من گفتي:

– من غروب خورشيد را بسيار دوست دارم. برويم غروب آفتاب را تماشا كنيم…

– ولي بايد منتظر شد.

– منتظر چه؟

– منتظر غروب خورشيد.

تو اول به ظاهر بسيار تعجب كردي، بعد به خودت خنديدي و به من گفتي:

– من هميشه خيال مي كنم در خانه خودم هستم.

در واقع وقتي در ايالات متحد آمريكا ظهر است، همه مي دانند كه در فرانسه آفتاب غروب مي كند. كافي است در يك دقيقه به فرانسه رسيد تا غروب خورشيد را تماشا كرد. متاسفانه فرانسه بسيار دور است، ولي در سيارة تو كه به اين كوچكي است، كافي بود تو صندليت را چند قدم جلوتر بكشي تا هر چند بار كه دلت مي خواست، غروب را تماشا كني…

– من يك روز چهل وسه بار غروب خورشيد را ديدم!

و كمي بعد باز گفتي:

– تو كه مي داني… آدم وقتي زياد دلش گرفته باشد، غروب خورشيد را دوست مي دارد…

– پس تو آن روز كه چهل و سه بار غروب خورشيد را تماشا كردي، زياد دلت گرفته بود؟

ولي شازده كوچولو جواب نداد.