ساختار جملات به زبان کره‌ای

یادگیری ساختار جملات کره ‌ای سریع و آسان است و همچنین یادگیری ساختار جملات یکی از بهترین راه‌ها برای شروع سریع یادگیری زبان و مکالمه است.

همان‌طور که در یک کلاس آموزش زبان کره ای به شما گفته خواهد شد، ساختار جملات اصلی کره ای از فاعل، مفعول و فعل تشکیل شده است.

با نگاه به این ساختار جمله می‌‌توان گفت که با ساختار جملات انگلیسی کاملا متفاوت است. یکی دیگر از مواردی که این زبان را از زبان انگلیسی متمایز می‌‌کند، استفاده از نشانگرهای موضوع و مفعول است.

در این مقاله لینگوتاک قصد داریم یادگیری ساختار جملات کره ‌ای و ساختار جملات اصلی کره ای را به‌طور کامل بررسی کنیم. پس تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

ساختار جملات اصلی کره ای

در ابتدایی‌ترین سطح، جملات کره‌ای از یک فاعل و یک فعل استفاده می‌‌کنند. مثلا:

저는 갑니다 (jeoneun gamnida)

ساختار جملات کره‌ای پایه

برای ساختن یک جمله اساسی در کره‌ای، تنها چیزی که نیاز داریم یک فعل یا یک کلمه عمل است.

갑니다 (گامنیدا) به معنای برو

شکل پایه فعل «رفتن» 가다 است.

حذف فاعل

در ساختار جملات کره‌ ای، خواهید دید که جملات اغلب فاعلی ندارند. اما شما همچنین به‌سرعت متوجه خواهید شد که این موضوع، هیچ مشکل ارتباطی ایجاد نمی‌‌کند.

مردم کره بیشتر به قدرت زمینه در گفتار خود متکی هستند. به این دلیل که زبان کره ای زبانی ضمنی است. بنابراین شما واقعا به فاعلی نیاز ندارید تا بفهمید یک جمله در مورد چیست.

به‌عنوان مثال یک برادر بزرگ‌تر کره‌ای به کوچک‌تر می‌‌گوید: “문 닫아!” (در را ببند). هیچ فاعل صریحی در جمله وجود ندارد، اما متن همه چیزهایی را که برادر کوچکتر به آن نیاز داشت می‌‌گوید.

از آن‌جایی که زبان کره‌ای زبانی اصطلاحا تلویحی یا ضمنی است، به سوالات حتی اگر خیلی مبهم بیان شوند، می‌‌توان به‌‌راحتی پاسخ داد.

به‌عنوان مثال 어디 가요 که معمولا به‌عنوان “کجا می‌‌روی؟” ترجمه می‌‌شود به معنای واقعی کلمه فقط “کجا برو؟” است.

در پایان تنها چیزی که باید در این زبان درک کنید، متن یک جمله کره‌ای است تا معنای واقعی آن را تشخیص دهید.

صفت‌ها نیز جز افعال هستند

این موضوع ممکن است برای انگلیسی زبانان عجیب به‌نظر برسد، زیرا می‌‌دانیم که «صفت» و «افعال» به‌وضوح به دسته‌های مختلف تعلق دارند. آن‌‌ها بخش‌‌های مختلفی از یک عبارت هستند. یکی اسم را توصیف می‌‌کند، دیگری یک کلمه است که عمل انجام شده را بیان می‌‌کند.

اما در زبان کره‌ای، «صفت» تحت عنوان «افعال» قرار می‌‌گیرد و آن‌ها «افعال توصیفی» نامیده می‌‌شوند. صرف زمانی است که یک فعل را به حالتی تبدیل می‌‌کنید تا با زمان، عدد، حالت یا صدای جمله مطابقت داشته باشد.

انتهای جملات کره‌ای

در زبان کره ای، به پایان جملات واقعا باید توجه کرد. زیرا سرشار از معنی هستند و مفاهیم مختلفی را در خود جای داده‌اند.

علاوه بر نشان دادن سطح ادب یا رسمی‌ بودن جمله، اطلاعات زیادی در انتهای جملات کره‌ای بیان می‌شوند. پس شما واقعا باید تا آخر صبر کنید تا بفهمید جمله در مورد چیست.

ذرات کره‌ای: نشانگرها

فرض کنید شما واقعا تکالیف خود را انجام داده‌اید ‌و همه اسم‌ها، افعال و صفت‌های کره‌ای را حفظ کرده‌اید. حتی می‌‌توانید با اطمینان آن‌ها را در ‌هانگول بنویسید. به‌طور طبیعی، شما آماده هستید که این کلمات را در یک جمله منسجم قرار دهید.

اما اگر توجه کرده باشید در ساختار جملات کره‌ ای که مطالعه می‌‌کنید، کاراکترهایی وجود دارند که بلافاصله بعد از اسم‌ها آمده‌اند. این کاراکترها شبیه این نمادها هستند: 은، 는، 이، 가، 을 و 를 و بارها و بارها در جملات کره‌ای ظاهر می‌‌شوند.

اینها ذرات یا کلمات کوتاهی در گرامر زبان کره ای هستند که فورا به دنبال یک اسم یا ضمیر می‌‌آیند. (معادل آن‌ها در زبان انگلیسی وجود ندارد.)

ذرات کره‌ای مانند نشانگر هستند. ذرات کره‌ای نوعی صفت هستند و اطلاعاتی در مورد اسمی‌ که بلافاصله قبل از آن‌ها قرار می‌‌‌گیرد، به شما می‌‌گویند.

بنابراین به جای نگاه به ذرات کره‌ای مانند کلمات کوچکی که زبان‌آموز را به دردسر می‌اندازند، باید آن‌ها را به‌عنوان دستیاران کوچکی ببینید که به شما می‌گویند قسمت‌های مختلف یک جمله در مورد چیست.

آن‌ها همه چیز را برچسب گذاری می‌کنند تا حتی اگر یک جمله در هم ریخته باشد، معنی از بین نرود. ذرات مختلف مانند چراغ‌های چشمک‌زن جمله هستند که به شما می‌گویند کلمات مختلف در جمله چگونه عمل می‌‌کنند.

در حقیقت، حدود 20 مورد ذرات کره‌ای زیادی وجود دارند اما ما در این مطلب، در مورد سه تا از آن‌ها صحبت خواهیم کرد که در ساختار جمله حیاتی هستند.

نشانگرهای موضوع 은 و 는

은 و 는 نشانگرهای موضوع هستند. وقتی اسمی‌ را دنبال می‌‌کنند، به این معنی است که اهمیت اسم به‌عنوان موضوع گفتگو افزایش پیدا می‌کند. تمام جملات بعدی باید حول موضوع بچرخد، مگر این‌که جملات دیگری معرفی شود.

은 و 는 در اصل یکسان هستند.

은 برای اسم‌هایی که به حرف صامت ختم می‌‌شوند، به‌کار می‌رود. در حالی‌که 는 برای استفاده به همراه اسم‌هایی است که به مصوت ختم می‌‌شوند.

وقتی خودتان را معرفی می‌‌کنید، از نشانگرهای موضوعی استفاده می‌‌کنید:

저는Rob 입니다 – من راب هستم.

در مورد این نشانگرهای موضوعی این نکته اهمیت دارد که یک تابع متضاد در آن‌ها استفاده شده است. مثلا می‌‌گویید:

소년은 똑똑하다 – پسر باهوش است.

نشانگرهای موضوعی بر تضاد دلالت دارند. در مثال بالا، پسر باهوش همچنین ممکن است به این معنا باشد که شخص دیگری چندان باهوش نباشد.

شما مستقیما آن را نمی‌‌گویید، اما با استفاده از نشانگر موضوع یک تضاد بیان نشده شکل می‌گیرد.

نشانگرهای فاعلی 이 و 가

نشانگرهای موضوعی بسیار مناسب نامگذاری شده‌اند و به فاعل جمله اشاره می‌‌کنند. در جملاتی که یک عمل (فعل) محوریت معنای آن است، فاعل عمل مورد نظر را انجام می‌دهد.

در موارد دیگر، مانند عبارت «ابروهای شما براق است» که در آن یک صفت دخالت دارد، موضوع همان چیزی است که توصیف می‌‌شود.

در زبان کره‌ای، نشانگرهای فاعلی 이 و 가 هستند. آن‌ها بلافاصله بعد از اسم قرار می‌‌گیرند.

이 برای اسم‌هایی که پایان آن‌ها یک حرف صامت است و 가 برای اسم‌هایی که به مصوت ختم می‌‌شوند، استفاده می‌‌شوند.

توجه کنید که چگونه آن‌ها بلافاصله موضوعات را در این جملات نمونه توصیف می‌‌کنند:

1. 석양이 아름답다 — غروب خورشید زیباست.
2. 석양 — غروب آفتاب (موضوع)
3. 개가 나를 물었다 – سگ مرا گاز گرفت.
4. 개 – سگ (موضوع)

این نشانگرهای موضوعی را بارها و بارها در جملات کره‌ای می‌‌بینید و می‌‌شنوید مگر این‌که موضوع مورد نظر نادیده گرفته شود.

نشانگرهای مفعولی 을 و 를

قبلا گفتیم که ذرات کره‌ای عملکرد یک اسم را در جمله به شما می‌‌گویند. حالا، به نشانگرهای مفعول نگاه می‌‌کنیم که بعد از مفعول جمله قرار می‌‌گیرند.

در دستور زبان، مفعول جمله چیزی است که عمل فعل روی آن انجام شده و فعل به مفعول اطلاق می‌‌شود. بنابراین اگر ضربه‌ای در جریان باشد، ممکن است یک توپ هدف آن باشد. اگر پیتزا وجود داشته باشد (مفعول در جمله‌ای مانند «من پیتزا را خوردم»)، قطعا خورده خواهد شد.

을 و 를 نشانگرهای مفعول ما هستند.

을 را زمانی استفاده می‌کنیم که اسم قبل با حرف صامت ختم می‌‌شود و 를 به دنبال اسمی‌ می‌‌آید که پایان آن یک مصوت است.

1. 그녀는 음식을 샀다— او غذا خرید.
2. 음식 – غذا (مفعول)
3. 그는 차를 주차했다 – ماشین را پارک کرد.
4. 차 – ماشین (مفعول)

سوالات رایج

در ادامه به تعدادی از سوالات رایج کاربران در این باره پاسخ می‌دهیم.

چگونه بر ساختار و ذرات جمله کره‌ای مسلط شویم؟

با وجود این که مطالعه در مورد ساختار جملات کره‌ ای یک شروع عالی در مسیر تسلط بر زبان کره‌ای است اما بدون این‌که خود را در معرض آن قرار دهید، هرگز به زبان مسلط نخواهید شد. بهترین راه برای تسلط بر آنچه یاد گرفته‌اید، شنیدن و استفاده از آن در زندگی واقعی است.

همچنین هرگز شرکت در یک کلاس آموزش زبان کره ای و کمک از یک معلم مجرب را نادیده نگیرید.

چرا یادگیری ساختار زبان کره ای مهم است؟

زبان کره‌ای به دلیل اقتصاد قدرتمند کره جنوبی، اهمیت ژئوپلیتیک و حضور رو به رشد در فرهنگ پاپ آسیایی، زبانی است که به‌طور فزاینده‌ای در صحنه جهانی مهم شده است. بیشتر مردم کره از یکی از پنج گویش اصلی زبان کره‌ای استفاده می‌کنند، اما زبان استاندارد بر اساس گفتار سئول در کره جنوبی است.

در زبان کره ای ساختار جملات معمولا به چه شکل است؟

ساختار پایه جملات کره‌ای به شکل نهاد + مفعول + فعل است. چنین ساختاری را در زبان ژاپنی و تا حدی در آلمانی نیز می‌بینید.